زندگی همش گل و بل بل نیست
. . . در جنگ جهانی دوم توسط نازی ها اسیر شدم ! موقع ورود به اردوگاه آشویتس با همه زندانی ها توی یه صف بزرگ بودیم که آخر اون صف پیدا نبود . افسر خوشتیپ نازی ها اول صف بود و با یه نگاه دقیق براندازمون می کرد و ما رو به سمت چپ یا راست می فرستاد . اون لحظه به آیندم هیچ امیدی نداشتم و نمیدونستم چی قراره سرم بیاد . نوبت به من که رسید یکمی صبر کرد و بعد اشاره کرد برو به سمت چپ. تقریبا از هر 10 نفر یکی به سمت چپ فرستاده میشد که دقت کردم اکثرا از نظر جسمانی و ظاهری قوی تر بودن . بعدا فهمیدم در عین ناباوری سمت راستی ها مستقیما به سمت کوره های آدم سوزی فرستاده شدن و از دور ، دود قرمز رنگ این کوره ها رو میدیدم که دوستان ما به آسمان پر میکشیدن . باقی مونده ها دچار ضربه روحی شدیدی شدن و بدترین لحظه برای خودم وقتی بود که افسر اردوگاه کتابی که سالها برای نوشتنش زحمت کشیده بودم و آماده چاپ بود رو ازم گرفت و انداخت دور و اون موقع بود که فرزند معنوی خودمو از دست دادم . تنها چیزی برام باقی مونده بود فقط جسمم بود و همه چیز حتی اسممون هم ازمون گرفتن و به جاش چندین سال با یه شماره صدام میزدن . . .
ماجرای بالا تنها بخشی از خاطرات دردناک ویکتور فرانکل نویسنده کتاب انسان در جستوجوی معنا بود . فردی که با وجود تجربه 4 اردوگاه وحشتناک و مرگبار تونست جون سالم به در ببره و در نهایت کتاب خودشو چاپ کرد و هدفشو به نتیجه رسوند .
الان توی دنیا مثه گذشته جنگهای جهانی بزرگ نداریم اما هر روز جنگهای درونی با خودمون داریم مخصوصا موقع تصمیم گیری ها که سر دو راهی قرار میگیریم کدوم کارو انجام بدیم ؟ شرایط سخت همیشه در زندگی ما هست و باید بتونیم توی اون شرایط هم انتخاب درستی داشته باشیم . آدما باید یه دلیلایی تو زندگیشون داشته باشن که به خاطر اونا حتی تو شرایط سخت هم بتونن ادامه بدن . وگرنه وقتی که مشکلات زندگی خودشو نشون میده درجا می زنیم. منظورم از دلیل ، پی بردن به ارزشها و معناهای زندگیه .یکی از معنای زندگی ویکتور ، کمک کردن به بقیه با توصیه های روانشناسی بود و دوست داشت در آینده این مسیر شغلیو تجربه کنه و همینطور هم شد . این طرز فکر او باعث شد تا بتونه به سختی های اردوگاه غلبه کنه. ما هم مثه ویکتور بهتره ارزشها و اولویت های خودمونو پیدا کنیم و در همه حال طبق اونا پیش بریم ، مخصوصا در شرایط مهم که زندگی فشار زیادی بهمون میاره . مثه تصمیم گرفتن برای ازدواج ، انتخاب شغل یا رشته تحصیلی. با آگاهی از معنای زندگیمون تصمیم های سرنوشت ساز خوبی میگیریم. در غیر این صورت به زودی در زندانی بدتر از آشویتس قرار میگیریم .
چرا شرایط سخت در زندگی پیش میاد؟
سرنوشت فقط با پی بردن به معناهای زندگی ساخته نمیشه بلکه باید مسئولیت پذیری هم داشته باشیم . پیش اومدن شرایط سخت در زندگی کاملا طبیعیه و قرار نیست زندگی ما بی تنش باشه . مقداری تنش برای سلامت روان الزامیه .
شرایط سخت بیشتر از همه وقتی خودشو نشون میده که تصمیم می گیریم یه کار جدید شروع کنیم . این قانون و قائده دنیاست که در این وضعیت از زمین و زمان برامون شروع میکنه بدبختی و مشکلات بباره . خودمون یا اطرافیان مریض میشیم ، کارهای فوری و ضروری برامون پیش میاد . مجبور میشیم بیشتر سر کار بمونیم یا بیشتر بیدار باشیم و …
همه این شرایط با همه تلاششون میخوان جلوی ما رو بگیرن . ببینن چند مرده حلاجیم . از زمین و زمان اولش سنگ میباره . . . این وسط آدمای زیادی سست میشن و برنامه جدیدشونو رها میکنن مثه رژیم غذایی، ورزش ، مطالعه کردن و هر کار جدید دیگه . اما عده ای که در مسیر رسالت و معنای زندگیشون در حال حرکتن و با دل و جون این سختی ها رو می پذیرن و با مسئولیت پذیری و رفتار مناسب پاسخگو هستن .
حتی اردوگاه زندانی ها هم نمیتونه ارزشهای درونی ما رو بگیره و اکثر آدما به خاطر فراموش کردن یا پیدا نکردن اولویتها و ارزش های زندگیشون ، بی احساس و بی تفاوت میشن . این آدما فکر می کنند سرنوشت شون از قبل مشخص شده . از تصمیم گیری فرار میکنن اما باید گاهی سریع تصمیم گرفت . اونها عادت می کنن تسلیم سرنوشت بشن و اقدامی نکنن اما ما توانایی انتخاب کردن داریم و آرامش درونی با گرفتن تصمیم های درونی حاصل میشه .
یادمه یه بار در ایستگاه مترو بودم . ایستگاه فرودگاه مهرآباد تهران بود و مترو این ایستگاه تقریبا هر نیم ساعت یکبار میومد . منتظر شدم تا قطار رسید و همه سوار شدیم . وقتی روی صندلی نشستم متوجه شدم خانمی بیرون روی یکی از صندلی ها خوابش برده و به ذهنم اومد برم صداش بزنم پاشه . اما یه دفه یه صدایی از درونم بهم گفت اگه رفتی و قطار حرکت کرد از کلاس آموزشیه خودت عقب میفتی. ولش کن نمیخواد بری ! یه دفعه ای انگار دوتا دست اومدن رو گردنم و شروع کردن به فشار دادن . دوباره سریع فکر کردم گفتم من هدفم از شرکت از اون کلاس کمک کردن به بقیه هست و اگه الان اینکارو نکنم این کلاس به هیچ دردی نمیخوره . میرم صداش میزنم حتی اگه قطار رفت با بعدیش میرم . خلاصه دویدم بیرون و رفتم کنارش گفتم خانوم بیدارین . یه دفه ای پاشد دید قطار رسیده گفت آره قطار کی اومد. خیلی خوشحال شد و با هم سریع سوار شدیم و بعدش درهای اون قطار بسته شد و حالا با خیال راحت نشستم و دست های دور گردنم رها شد و تونستم راحت نفس بکشم .
7 روش فوری برای خروج از شرایط سخت در زندگی
یه سری راهکار هم هست که باعث میشه دوباره به خود واقعیمون برگردیم و با کم شدن فشار ناشی از سختی ها ، احساس آرامش بیشتری داشته باشیم:
- انعطاف داشتن
خیلی مهمه . دقت کردی درخت بید یا نخل در مقابل طوفان های بزرگ آسیب زیادی نمی بینه چون انعطاف زیادی دارن اما درختی مثه کاج با اومدن باد شدید کلی از شاخه هاش قطع میشه و حتی گاهی از ریشه هم در میاد! انعطاف یعنی توانایی تحمل شرایطی که اصلا دلخواه ما نیست . چون میگذرد غمی نیست . حتی سختی ها هم میگذره و تموم میشه فقط باید صبور بود و از کوره در نرفت .
- وابسته نبودن
هر چه وابستگیمون به چیزی ، شخصی یا کاری بیشتر بشه ، آسیب پذیرتریم . پس بهتره واقعا مستقل باشیم نه فقط در کلام بگیم من بزرگ شدم و دیگه مستقلم . مستقل بودن رو نشون بدیم و خودمون مسئولیت کامل زندگی رو بپذیریم . بتونیم اگه جایی تنها بودیم امورات خودمونو انجام بدیم . البته این به معنی فاصله گرفتن از بقیه و بی احساس شدن نیست بلکه ما با استفاده از قانون هنر حفظ فاصله ها ، ارتباط مناسب با هر فرد رو برقرار می کنیم .
- طبیعت
دیدن زیبایی های طبیعت و شگفتگی های آفرینش روحمونو شاد میکنه . از طرفی همیشه طبیعت درسهایی برای ما داره و هر کدوم به دیدگاه خودمون متوجه این درسها میشیم. طبیعت همیشه برای ما الهام بخشه و بهتره هر از چندگاهی یه سفر جدیدو تجربه کنیم.
- دعا و نیایش
بهتره وقتی حالمون خوب نیست با خودمون خلوت کنیم . یکم استراحت کنیم و با خدای خودمون حرف بزنیم . اینجوری آرامش می گیریم و انرژیمون تا حد زیادی برمیگرده.
- دورهمی و تخلیه احساسات
حضور در برنامه های شاد و حتی غمگین باعث تخلیه احساسات میشه و بعدش روحمون سبک تر میشه .
- فعالیت هنری
گاهی یه فیلم سینمایی ، یه تئاتر ، موسیقی ، آواز و اینجور کارهای هنری چند دقیقه ما رو از سختی های زندگی دور میکنه و حتی ارزشها و معناهای زندگیمونو یادمون میاره .
- یه اتفاق کوچک خوشحال کننده
شادی حتی با یه شکلات دادن به بقیه ، گرفتن درب آسانسور در برای بقیه که اوناهم سوارشن ، فضا دادن در رانندگی اونجا که میشه این کارو کرد و هزارتا کار کوچیک دیگه هم انجام میشه . با همین اتفاقای کوچیک میتونیم روز بد خودمون یا یکی دیگه رو خوب کنیم .
جمع بندی
پس باید در شرایط سخت به چشم یه فرصت نگاه کنیم و از سمت دیگه به قضیه نگاه کنیم که برگرفته از معناها و ارزشهای زندگیمونه . انسان حتی در مسیر اهدافش هم با روز های سخت روبرو میشه اما قبل از اینکه سختی ها به ما غلبه کنن و اوضاعمونو مثه زندان کنن با انجام این 7 راهکار ، روحیمون شارژ میشه و متعادل میشیم و دوباره پر قدرت به مسیر ادامه می دیم . موفق پیروز و برتر از خود باشید
دیدگاهتان را بنویسید